Over mij
Ik ben Antoinette Dröge.
In 1992 kwam ik er achter dat ik "iets bijzonders" in m'n handen had. Ik aaide een herdershond die naast me op het gras lag over zijn rug. Hij stond op en de eigenaresse zei verbaasd: "Hè, hij loopt niet meer mank". Dat hij mank liep, wist ik niet, wat ik wel merkte was dat mijn handen heel erg warm geworden waren tijdens het aaien.
Een mooi verhaal maar wat moest ik er als nuchtere dame mee?
Ik ben gaan zoeken op het Internet en heb mij door verschillende mensen laten testen. Steeds was weer de conclusie: "Je hebt iets bijzonders, doe er wat mee". Een dierenarts had een pony van 21. Hij kon zelf niet vinden waar het dier last had en vond het wel een leuk "project" voor mij. Ik kon aanwijzen waar de pijnplekken waren. Een aantal kon ik wegwerken maar 3 hardnekkige plekken niet, daar bleef de pijn. Hij heeft hem de volgende dag geopereerd en gevonden wat er aan de hand was. De pony kon daarna weer jaren vrolijk mee.
En nog aarzelde ik.
In mijn zoektocht ben ik een Reiki-cursus gaan doen, die mij gedeeltelijk paste. Daarna een opleiding tot sportmasseur/ verzorger. Vooral de anatomische kennis die ik daar leerde vond ik erg leuk. Op een gegeven moment vroeg iemand waarom ik zo bleef aarzelen om mezelf magnetiseur te noemen. Een heel goede vraag.
Toen werd het even stil.
Mijn logica zat me in de weg. Ik heb altijd een technisch beroep gehad en het is slecht te meten, als toeschouwer zie je geen straal uit m'n handen komen (wat wel een leuk effect zou zijn), ik ben geen arts, ik geloof niet in een God waardoor het onlogisch is dat ik een doorgeefluik zou zijn, ... kortom "waarom ik?"
............
Nou..., ik draai het voor de duidelijkheid om, "Waarom ik niet?".
Na 15 jaar aarzelen heb ik besloten er mijn werk van te maken. De resultaten geven mij voldoende vertrouwen dat ik de paarden die ik onder handen krijg beter achterlaat dan ik ze aantref. Ze zijn er werkelijk mee geholpen.
Daarom dus.